Ιταλικό καθεστώς για την ενίσχυση της απασχόλησης – SA.114799

Η Ιταλία κοινοποίησε στην Επιτροπή καθεστώς, προϋπολογισμού 1.100.000.000 ευρώ, με αντικείμενο την ενίσχυση της απασχόλησης των γυναικών και των νέων εργαζομένων. Οι ιταλικές αρχές υποστήριξαν ότι το καθεστώς είναι αναγκαίο, καθώς οι δικαιούχοι αντιμετωπίζουν υψηλότερα επίπεδα ανεργίας από άλλες κατηγορίες εργαζομένων.

Το καθεστώς αποτελείται από δύο επιμέρους μέτρα που απευθύνονται σε: α) νέους κάτω των 35 ετών, οι οποίοι δεν είχαν ποτέ σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, και β) γυναίκες που διαμένουν στο Mezzogiorno και δεν είχαν κανονική απασχόληση κατά τους προηγούμενους 6 μήνες. Οι εργοδότες που προσλαμβάνουν νέους εργαζομένους ή γυναίκες εργαζόμενες με σύμβαση αορίστου χρόνου θα απαλλάσσονται από την καταβολή υποχρεωτικών εισφορών κοινωνικής ασφάλισης. Το μέγιστο ποσό της ενίσχυσης ανέρχεται σε 650 ευρώ ανά εργαζόμενο ανά μήνα και 500 ευρώ στην περίπτωση νέων εργαζομένων σε περιοχές εκτός του Mezzogiorno.

Για να είναι επιλέξιμη στο πλαίσιο του καθεστώτος, η σύμβαση εργασίας πρέπει να έχει συναφθεί πριν από την 31η Δεκεμβρίου 2025. Οι επιλέξιμοι εργοδότες θα λαμβάνουν την ενίσχυση για περίοδο 24 μηνών μετά την πρόσληψη. Η Ιταλία εκτιμά ότι το καθεστώς θα οδηγήσει στη σύναψη περισσότερων από 180.000 συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου.

Η Επιτροπή έκρινε το καθεστώς συμβατό με βάση το άρθρο 107 (3) (γ) ΣΛΕΕ και την Ανακοίνωση 2009 για την απασχόληση. Ειδικότερα, διαπίστωσε ότι: α) το καθεστώς είναι αναγκαίο και κατάλληλο για τη στήριξη της σταθερής απασχόλησης των εργαζομένων που αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες στην είσοδό τους στην αγορά εργασίας ή στην παραμονή τους σε μακροχρόνια βάση, β) οι ενισχύσεις είναι αναλογικές, δεδομένου ότι περιορίζονται στα αναγκαία όρια για τη στήριξη της σταθερής απασχόλησης ευάλωτων ομάδων εργαζομένων και στο 30% περίπου του μισθολογικού κόστους του εργοδότη, γ) το καθεστώς διαθέτει επαρκείς εγγυήσεις που διασφαλίζουν ότι δεν θα γίνει κατάχρηση, για παράδειγμα με την απόλυση υφιστάμενων εργαζομένων και την αντικατάστασή τους με νέους εργαζόμενους στο πλαίσιο ενός από τα ενισχυόμενα μέτρα ή με αποκλειστικό σκοπό τη μείωση του κόστους εργασίας για τους εργοδότες και δ) δεν οδηγεί σε αδικαιολόγητες στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, δεδομένου ότι η ενίσχυση είναι χρονικά περιορισμένη και είναι ανοικτή σε όλους τους τομείς της οικονομίας.

Στη βάση αυτή, η Επιτροπή ενέκρινε το ιταλικό καθεστώς.