Γερμανικά μέτρα για τη Ryanair και το αεροδρόμιο Φρανκφούρτη-Χαν

Τον Οκτώβριο του 2018, η Επιτροπή κίνησε επίσημη διαδικασία έρευνας, προκειμένου να αξιολογήσει κατά πόσον η χρηματοδότηση που είχε χορηγηθεί από τη Γερμανία προς τον αερολιμένα Φρανκφούρτη-Χαν και την εταιρεία Ryanair ήταν σύμφωνη με τους κανόνες κρατικών ενισχύσεων.

Η έρευνα της Επιτροπής αφορούσε δύο μέτρα υπέρ του αεροδρομίου Φρανκφούρτη-Χαν, που είχαν χορηγηθεί από το ομόσπονδο κρατίδιο Ρηνανίας-Παλατινάτου, και συγκεκριμένα: α) μία εγγύηση για πώληση οικοπέδου και β) μία άνευ αντιτίμου μεταβίβαση στο αεροδρόμιο ενός οικοπέδου.

Η Επιτροπή διερεύνησε επίσης τέσσερα μέτρα υπέρ της Ryanair, και συγκεκριμένα: α) δύο εμπορικές συμφωνίες που είχαν συναφθεί το 2005 και το 2017 με το ομόσπονδο κρατίδιο Ρηνανίας-Παλατινάτου, β) τρεις συμφωνίες παροχής υπηρεσιών αεροδρομίου που είχαν συναφθεί το 2013, το 2015 και το 2016 με τον αερολιμένα Φρανκφούρτη-Χαν, γ) μια εκπαιδευτική υποστήριξη από την Ryanair προς μία θυγατρική του αερολιμένα Φρανκφούρτη-Χαν και δ) μία μίσθωση (leasing) μιας σχολής πληρωμάτων και πιλότων και μιας αίθουσας συντήρησης.

Μετά το πέρας της έρευνας, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι από τα παραπάνω μέτρα, τα ακόλουθα αποτελούν μη συμβατές κρατικές ενισχύσεις: α) η άνευ αντιτίμου μεταβίβαση του οικοπέδου στο αεροδρόμιο Φρανκφούρτη-Χαν άνευ αντιτίμου, β) οι δύο από τρεις εμπορικές συμφωνίες με την Ryanair και γ) η εκπαιδευτική υποστήριξη προς τη Ryanair. Ειδικότερα, τα δύο πρώτα μέτρα κρίθηκε ότι δεν είχαν συναφθεί βάσει των όρων της αγοράς και, ως εκ τούτου, χορηγούσαν οικονομικό πλεονέκτημα στους δικαιούχους. Το τρίτο μέτρο κρίθηκε ως οικονομική δραστηριότητα, η οποία δεν πληρούσε κανέναν από τους λόγους συμβατότητας που είχε επικαλεστεί η Γερμανία.

Στη βάση αυτή, η Επιτροπή διέταξε τη Γερμανία να ανακτήσει περίπου 14.000.000 ευρώ, πλέον τόκων, από τη Ryanair και περίπου 1.250.000 ευρώ, πλέον τόκων, από το αεροδρόμιο Φρανκφούρτη-Χαν (SA.43260).

Στο πλαίσιο της ίδιας επίσημης διαδικασίας έρευνας, η Επιτροπή έκρινε ότι ορισμένα άλλα γερμανικά μέτρα δεν αποτελούσαν κρατικές ενισχύσεις. Ειδικότερα, α) οι τρεις συμφωνίες παροχής υπηρεσιών αεροδρομίου μεταξύ του αεροδρομίου Φρανκφούρτη-Χαν και της Ryanair και β) η μίσθωση (leasing) μιας σχολής πληρωμάτων και πιλότων και μιας αίθουσας συντήρησης κρίθηκε ότι δεν παρείχαν οικονομικά πλεονεκτήματα στη Ryanair, καθώς είχαν χορηγηθεί υπό τις συνήθεις συνθήκες της αγοράς. Περαιτέρω, η εγγύηση που είχε χορηγηθεί από το ομόσπονδο κρατίδιο Ρηνανίας-Παλατινάτου στον αερολιμένα Φρανκφούρτη-Χαν κρίθηκε ότι πληρούσε τους όρους του Κανονισμού 1407/2013 για τις de minimis ενισχύσεις.

Σε χωριστή της απόφαση (SA.115160), η Επιτροπή, εξετάζοντας καταγγελίες που της είχαν υποβληθεί, έκρινε ότι τέσσερα γερμανικά μέτρα στήριξης προς το αεροδρόμιο Φρανκφούρτη-Χαν, τη Ryanair και την Haitec AG δεν συνιστούσαν κρατικές ενισχύσεις.

Συγκεκριμένα, πρόκειται για τα εξής μέτρα: α) μία σύμβαση μεταξύ μίας κρατικής εταιρείας ακινήτων και του αεροδρομίου Φρανκφούρτη-Χαν για το αποκλειστικό δικαίωμα προαίρεσης αγοράς και την άσκησή του για δύο οικόπεδα, β) μία σύμβαση πώλησης γης μεταξύ μίας κρατικής εταιρείας που είναι επιφορτισμένη με την κατασκευή και συντήρηση δρόμων και του αεροδρομίου Φρανκφούρτη-Χαν, γ) μία εγγύηση που φέρεται να χορηγήθηκε το 2008 στην Haitec AG για την απόκτηση εξοπλισμού συντήρησης και δ) την κατασκευή μίας αίθουσας συντήρησης αεροσκαφών που φέρεται να σχεδιάστηκε για τις ανάγκες της Ryanair.

Η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα δύο πρώτα μέτρα δεν παρείχαν οικονομικό πλεονέκτημα στον αερολιμένα Φρανκφούρτη-Χαν, δεδομένου ότι συνήφθησαν υπό συνήθεις συνθήκες αγοράς. Ως προς το τρίτο μέτρο, διαπιστώθηκε ότι στην πραγματικότητα ουδέποτε είχε χορηγηθεί στην Haitec AG. Επί του τέταρτου μέτρου, η Επιτροπή έκρινε ότι δεν ήταν αναγκαία η αξιολόγησή του.