Ασυμβίβαστη η ενίσχυση της Ισπανίας προς τους τηλεοπτικούς σταθμούς — SA.32619

Η Επιτροπή έκρινε ότι το ισπανικό μέτρο ενίσχυσης των επίγειων τηλεοπτικών σταθμών, για να πραγματοποιούν παράλληλη αναμετάδοση κατά τη διάρκεια ψηφιοποίησης του επίγειου τηλεοπτικού σήματος, παραβιάζει τους κανόνες κρατικών ενισχύσεων

Η μετάβαση από το αναλογικό στο ψηφιακό σήμα τηλεοπτικής αναμετάδοσης αποτελεί υποχρέωση των κρατών μελών, προκειμένου να απελευθερώσουν ραδιοφάσμα, ώστε να δημιουργηθούν καινούργια δίκτυα διανομής και να διευρυνθούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες. Στο πλαίσιο αυτό, η Ισπανία υποχρέωσε όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς να εκπέμπουν παράλληλα και αναλογικά, μέχρι να ολοκληρωθεί η μετάβαση αυτή, ώστε να μην υπάρξει διακοπή υπηρεσιών για τους τηλεθεατές.

Σύμφωνα με την Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη μετάβαση από τις αναλογικές στις ψηφιακές ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές (COM/2003/541), τα κράτη μέλη μπορούν να ενισχύσουν την αναδιανομή ραδιοφάσματος, παρέχοντας αποζημίωση στους τηλεοπτικούς σταθμούς για κόστη τα οποία δεν μπορούσε να απαιτηθεί να επωμιστούν οι τελευταίοι, σε περίπτωση ύπαρξης κενού στην αγορά. Προκειμένου να μην υπάρξουν στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό, όμως, αυτά τα μέτρα θα πρέπει να είναι αναγκαία για την επίτευξη του ανατεθειμένου σκοπού και η ενίσχυση να είναι ανάλογη με τους στόχους και «ανοιχτή» προς όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς και όλες τις πλατφόρμες αναμετάδοσης.

Τον Ιούλιο του 2011, οι ισπανικές αρχές κοινοποίησαν στην Επιτροπή μέτρο, με το οποίο θα χορηγούσαν αποζημίωση στους τηλεοπτικούς σταθμούς για τα επιπλέον έξοδα της υποχρεωτικής παράλληλης αναμετάδοσης με αναλογικό σήμα κατά τη μεταβατική αυτή περίοδο. Τον Απρίλιο του 2012, η Επιτροπή κίνησε την επίσημη διαδικασία έρευνας.

Κατόπιν της έρευνάς της, η Επιτροπή κατέληξε ότι η Ισπανία θα χορηγούσε ενίσχυση μόνο στους σταθμούς της ψηφιακής πλατφόρμας, εξαιρώντας ουσιαστικά τις άλλες πλατφόρμες, όπως την καλωδιακή, τη δορυφορική ή τη διαδικτυακή. Η Ισπανία δεν κατάφερε να δικαιολογήσει για ποιο λόγο η αρχή της τεχνολογικής ουδετερότητας δεν μπορούσε να εφαρμοστεί εν προκειμένω, καθώς δεν κατέδειξε ότι ο αποκλεισμός κάποιας τεχνολογίας ήταν απαραίτητος, προκειμένου να διασφαλισθεί η παροχή υπηρεσιών υψηλής ποιότητας ή να εκπληρωθεί κάποιος σκοπός δημοσίου συμφέροντος.

Ακόμη, η Ισπανία δεν κατάφερε να δικαιολογήσει για ποιο λόγο ήταν απαραίτητη η κρατική ενίσχυση, για να διασφαλίσει την ομαλή μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή αναμετάδοση. Αντιθέτως, η Επιτροπή έκρινε ότι οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί θα εξέπεμπαν ούτως ή άλλως παράλληλα και σε αναλογικό σήμα, προκειμένου να μην χάσουν τηλεθεατές. Τέλος, η Ισπανία δεν προσκόμισε καμία απόδειξη (π.χ. κάποια ανεξάρτητη μελέτη) που να αποδεικνύει ότι η ενίσχυση ήταν αναλογική.

Για τους λόγους αυτούς η Επιτροπή κατέληξε ότι το υπό κρίση μέτρο, καίτοι είναι ευθυγραμμισμένο με το Ψηφιακό Θεματολόγιο για την Ευρώπη (COM/2010/245), εντούτοις δεν αποτελεί συμβιβάσιμη κρατική ενίσχυση με βάση το άρθρο 107 παρ. 3γ ΣΛΕΕ. Δεδομένου ότι το μέτρο δεν είχε εφαρμοστεί ακόμη, δεν ζητήθηκε ανάκτηση της ενίσχυσης.

Η μη εμπιστευτική έκδοση της απόφασης θα δημοσιευθεί με τον αριθμό SA.32619 στο μητρώο κρατικών ενισχύσεων στον ιστότοπο της ΓΔ Ανταγωνισμού μόλις διευθετηθούν τυχόν ζητήματα απορρήτου.

http://europa.eu/rapid/press-release_IP-16-2741_en.htm

keyboard_arrow_up