To ΔΕΕ απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως επτά ελληνικών καζίνο κατά απόφασης του ΓεΔΕΕ, η οποία επικύρωνε απόφαση της Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία τα αποκλειστικά δικαιώματα για την εκμετάλλευση 13 τυχερών παιχνιδιών και η αποκλειστική άδεια για την εκμετάλλευση 35.000 ηλεκτρονικών παιγνιομηχανημάτων, που χορήγησαν οι ελληνικές αρχές στον ΟΠΑΠ, δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση
Απόφαση του ΔΕΕ για τα ηλεκτρονικά παιχνίδια του ΟΠΑΠ — C-131/15 P
Επτά ελληνικές εταιρείες εκμετάλλευσης καζίνο, συγκεκριμένα η Club Hotel Loutraki AE, η Vivere Entertainment AE, η Theros International Gaming, Inc., το Ελληνικό Καζίνο Κέρκυρας, το Καζίνο Ρόδου, η Porto Carras AE και η Καζίνο Αιγαίου AE, άσκησαν αίτηση αναίρεσης ενώπιον του ΔΕΕ, ζητώντας την αναίρεση της απόφασης του ΓεΔΕΕ, που επικύρωνε απόφαση της Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία οι κοινοποιηθείσες από τις ελληνικές αρχές συμφωνίες με τον ΟΠΑΠ δεν συνιστούσαν κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 §1 ΣΛΕΕ.
Συγκεκριμένα, την 1η Δεκεμβρίου 2011, οι ελληνικές αρχές κοινοποίησαν στην Επιτροπή δύο μέτρα υπέρ του Οργανισμού Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου ΑΕ ( ΟΠΑΠ). Το πρώτο μέτρο αφορούσε τη χορήγηση στον ΟΠΑΠ αποκλειστικής άδειας εκμεταλλεύσεως 35.000 τερματικών βιντεολόττο (VLT) για περίοδο 10 ετών, που λήγει το 2022, έναντι αντιτίμου 560 εκατ. € («συμφωνία VLT»). Το δεύτερο μέτρο αφορούσε τη δεκαετή παράταση (από το 2020 έως το 2030) των ήδη χορηγηθέντων στον ΟΠΑΠ αποκλειστικών δικαιωμάτων για την εκμετάλλευση 13 τυχηρών παιγνίων, έναντι (i) ενός εφάπαξ ποσού 375 εκατ. € και (ii) εισφοράς 5% επί των ακαθαρίστων εσόδων από τα συγκεκριμένα τυχηρά παίγνια («προσάρτημα»).
Στις 4 Απριλίου 2012, όλες οι αναιρεσείουσες, πλην της Καζίνο Αιγαίου Α.Ε., υπέβαλαν καταγγελία στην Επιτροπή, υποστηρίζοντας ότι η συμφωνία VLT συνεπαγόταν τη χορήγηση ασυμβίβαστης κρατικής ενίσχυσης στον ΟΠΑΠ.
Κατά το στάδιο της προκαταρκτικής εξέτασης των μέτρων από την Επιτροπή και προς άρση των σχετικών αμφιβολιών της Επιτροπής, οι ελληνικές αρχές δεσμεύθηκαν να θεσπίσουν συμπληρωματική εισφορά επί των ακαθάριστων εσόδων του ΟΠΑΠ από την εκμετάλλευση των τυχηρών παιγνίων στο πλαίσιο της συμφωνίας VLT.
Κατόπιν τούτου, στις 3 Οκτωβρίου 2012, η Επιτροπή εξέδωσε την επίμαχη απόφαση, όπου κατέληγε ότι, λαμβανομένης υπόψη της συμπληρωματικής εισφοράς που θέσπισαν οι ελληνικές αρχές, τα κοινοποιηθέντα μέτρα δεν παρέχουν πλεονέκτημα στον ΟΠΑΠ και, ως εκ τούτου, δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 § 1 ΣΛΕΕ.
Εν συνεχεία, οι αναιρεσείουσες άσκησαν την από 29.01.2013 προσφυγή τους ενώπιον του ΓεΔΕΕ, με την οποία ζητούσαν την ακύρωση της επίμαχης απόφασης. Επί της προσφυγής αυτής το ΓεΔΕΕ εξέδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη απόφασή του, με την οποία απέρριπτε στο σύνολό της την προσφυγή. Κατά της απόφασης αυτής του ΓεΔΕΕ οι αναιρεσείουσες άσκησαν αίτηση αναίρεσης ενώπιον του ΔΕΕ, ζητώντας την αναίρεσή της και την κατάργηση της επίμαχης απόφασης της Επιτροπής.
Πλην, όμως, το ΔΕΕ κατέληξε, επιβεβαιώνοντας την κρίση του ΓεΔΕΕ, ότι η Επιτροπή δεν υποχρεούνταν να κινήσει την επίσημη διαδικασία έρευνας, καθώς δεν αντιμετώπισε σοβαρές δυσχέρειες στο πλαίσιο της εκτιμήσεως των κοινοποιηθέντων μέτρων, εφόσον οι δυσχέρειες με τις οποίες ήρθε αντιμέτωπη ήταν δυνατόν να υπερκερασθούν στο πλαίσιο του διαλόγου με το κράτος και μέσω δεσμεύσεων που εκείνο ανέλαβε. Περαιτέρω, έκρινε ότι, σε περίπτωση που η Επιτροπή θεωρήσει ότι περισσότερες κρατικές παρεμβάσεις επηρεάζουν την οικονομική θέση της ίδιας επιχείρησης, έχει την ευχέρεια να τις εξετάσει από κοινού, χωρίς να υποχρεούται να διαπιστώσει την αγορά ή τις αγορές που αφορούν οι κρατικές παρεμβάσεις.