Αποφάσεις ΓεΔΕΕ για ΥΓΟΣ σε θαλάσσιες μεταφορές στη Γαλλία — Τ-454/13 & Τ-366/13

Η εταιρεία SNCM είναι γαλλική ναυτιλιακή εταιρεία που παρέχει τακτικές υπηρεσίες θαλάσσιων μεταφορών από την ηπειρωτική Γαλλία προς την Κορσική. Η Επιτροπή, με απόφασή της της 02 Μαΐου 2013, έκρινε ότι η χρηματοδότηση, που χορηγήθηκε στις εταιρείες SNCM και CMN κατά τα έτη 2007-2013 για την παροχή υπηρεσιών μεταφοράς μεταξύ της Μασσαλίας και της Κορσικής και αφορούσε στις υπηρεσίες μεταφοράς που παρέχονταν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους («βασική υπηρεσία»), συνιστούσε αντιστάθμιση στο πλαίσιο σύμβασης για την παροχή ΥΓΟΣ. Πλην, όμως, η χρηματοδότηση που χορηγήθηκε σε περιόδους αιχμής («συμπληρωματική υπηρεσία») θεωρήθηκε ασυμβίβαστη κρατική ενίσχυση. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή διέταξε την ανάκτηση της παράνομης και ασυμβίβαστης κρατικής ενίσχυσης, ύψους 220 εκατ. €. Κατά της απόφασης αυτής της Επιτροπής προσέφυγαν ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου τόσο οι γαλλικές αρχές όσο και η SNCM, ζητώντας την ακύρωσή της.

Παράλληλα, επί προσφυγής της Επιτροπής κατά της Γαλλίας, λόγω μη συμμόρφωσης της τελευταίας στην παραπάνω απόφασή της, το ΔΕΕ με απόφασή του στις 9 Ιουλίου 2015 διαπίστωσε ότι οι γαλλικές αρχές δεν ανέκτησαν την ως άνω παράνομη κρατική ενίσχυση εντός του προκαθορισμένου χρόνου, χωρίς όμως να εξετάσει την ουσία της διαφοράς.

Όσον αφορά τη διαδικασία ενώπιον του ΓεΔΕΕ, αυτό ουσιαστικά επικύρωσε την απόφαση της Επιτροπής και, ως εκ τούτου, επαναδιατύπωσε την υποχρέωση των γαλλικών αρχών να ανακτήσουν τα 220 εκατ. €. Κατ’ αρχάς, το Γενικό Δικαστήριο υπενθύμισε ότι, προκειμένου η αντιστάθμιση για το κόστος παροχής ΥΓΟΣ να μη θεωρηθεί κρατική ενίσχυση, θα πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά τα 4 κριτήρια Altmark. Εν προκειμένω αμφισβητήθηκε ότι πληρούνταν το 1ο και το 4ο κριτήριο Altmark, δηλαδή ότι ο λήπτης έχει αναλάβει την παροχή σαφώς καθορισμένων ΥΓΟΣ και ότι ο λήπτης έχει επιλεγεί κατόπιν διαγωνιστικής διαδικασίας, μέσω της οποίας διασφαλίζεται το χαμηλότερο δυνατό κόστος.

Το ΓεΔΕΕ επιβεβαίωσε την άποψη της Επιτροπής, ότι δεν πληρούται το πρώτο κριτήριο Altmark σε σχέση με τη συμπληρωματική υπηρεσία, ενώ το τέταρτο κριτήριο Althmark δεν πληρούνταν ούτε για τη βασική ούτε για τη συμπληρωματική υπηρεσία.

Πιο συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά το 1ο κριτήριο Altmark σχετικά με την ανάθεση στον λήπτη σαφώς καθορισμένων ΥΓΟΣ, το Δικαστήριο υπενθύμισε ότι, προκειμένου να ανατεθεί σε μία ναυτιλιακή εταιρεία η παροχή υπηρεσίας ΥΓΟΣ, η εν λόγω υπηρεσία πρέπει να ανταποκρίνεται σε μία υπάρχουσα κοινωνική ανάγκη, την οποία η αγορά δεν μπορεί να παράσχει σε ικανοποιητικό βαθμό. Περαιτέρω, η ανατεθειμένη ΥΓΟΣ θα πρέπει να είναι ανάλογη προς την ανάγκη που εξυπηρετεί. Εντούτοις, οι γαλλικές αρχές δεν κατάφεραν να αποδείξουν ότι συντρέχουν εν προκειμένω τα παραπάνω δεδομένα, ώστε να πληρούται το 1ο κριτήριο Altmark.

Πάντως, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι ορθώς η Επιτροπή χαρακτήρισε την υπηρεσία παροχής επιπρόσθετης δυναμικότητας στις θαλάσσιες μεταφορές σε περιόδους αιχμής ως συμπληρωματική υπηρεσία και την αξιολόγησε χωριστά από τη βασική υπηρεσία. Αυτός ο διαχωρισμός, άλλωστε, καθίσταται σαφής τόσο από τη λεκτική διατύπωση όσο και από την εφαρμογή της σύμβασης για την παροχή ΥΓΟΣ.

Αναφορικά με το 4ο κριτήριο Altmark, το ΓεΔΕΕ απεφάνθη ότι η Επιτροπή ορθώς κατέληξε ότι η διαγωνιστική διαδικασία με διαπραγμάτευση κατόπιν προκήρυξης διαγωνισμού, που ακολουθήθηκε, προκειμένου να ανατεθεί η παροχή ΥΓΟΣ στην SNCM, δεν εξασφάλιζε επαρκείς συνθήκες αποτελεσματικού ανταγωνισμού.

Συνεπώς, εφόσον η αντιστάθμιση δεν πληροί σωρευτικώς τα τέσσερα κριτήρια Altmark, θεωρείται ότι απονέμει πλεονέκτημα στις SNCM και CMN και, στον βαθμό που πληρούνται οι λοιπές απαιτούμενες προϋποθέσεις για τη διαπίστωση της ύπαρξης κρατικής ενίσχυσης ασυμβίβαστης με την εσωτερική αγορά, αυτή πρέπει να επιστραφεί στο σύνολό της από τις παραπάνω εταιρείες.

http://curia.europa.eu/juris/document/document_print.jsf;jsessionid=9ea7d2dc30d5f9ec37911a734b7aae40b8443181ee49.e34KaxiLc3qMb40Rch0SaxyLahf0?doclang=EL&text=&pageIndex=0&part=1&mode=DOC&docid=188485&occ=first&dir=&cid=499925http://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=188488&pageIndex=0&doclang=FR&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=28565