Η Επιτροπή ενέκρινε, βάσει του Πλαισίου 2012 για τις ΥΓΟΣ, την αντιστάθμιση που χορήγησε η Ιταλία στην εταιρεία Caremar για την παροχή δημοσίων ακτοπλοϊκών υπηρεσιών την περίοδο 2009-2012 και 2015-2024
Ιταλική αντιστάθμιση στην Caremar για ακτοπλοϊκές υπηρεσίες– SA.32014
Το 2011, μετά από σειρά καταγγελιών, η Επιτροπή κίνησε επίσημη διαδικασία έρευνας για διάφορα μέτρα στήριξης υπέρ των εταιρειών του πρώην ομίλου Tirrenia και των αντίστοιχων αγοραστών τους. Μεταξύ αυτών, η Επιτροπή αξιολόγησε την αντιστάθμιση που χορήγησε η Ιταλία στην εταιρεία Caremar για την παροχή δημοσίων ακτοπλοϊκών υπηρεσιών την περίοδο 2009-2012 και 2015-2024.
Η εξεταζόμενη αντιστάθμιση αφορούσε τα εξής μέτρα: α) ποσό 98.000.000 ευρώ, για την εκμετάλλευση οκτώ θαλάσσιων δρομολογίων στον κόλπο της Νάπολης, από την 1η Ιανουαρίου 2009 έως τις 31 Ιουλίου 2012, και τριών δρομολογίων στο αρχιπέλαγος Pontino, από την 1η Ιανουαρίου 2009 έως τις 31 Μαΐου 2011, β) ποσό 97.000.000 ευρώ για την εκμετάλλευση οκτώ θαλάσσιων δρομολογίων στον κόλπο της Νάπολης κατά την περίοδο από 16 Ιουλίου 2015 έως 15 Ιουλίου 2024 με πιθανή δικαιούχο την αγοράστρια της Caremar, SNAV/Rifim.
Η Επιτροπή έκρινε την αντιστάθμιση σύμφωνη με τους όρους του Πλαισίου 2012 για τις ΥΓΟΣ. Ειδικότερα, διαπίστωσε ότι: α) η αντιστάθμιση αντιμετώπισε μία πραγματική ανάγκη παροχής δημόσιας υπηρεσίας, εξασφαλίζοντας τακτικές συνδέσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, β) δεν προέκυπτε ότι το ποσό της αντιστάθμισης οδηγούσε σε υπεραντιστάθμιση της Caremar, γ) η προβλεπόμενη δυνατότητα χρήσης ορισμένων κονδυλίων, που προορίζονται για την αναβάθμιση των πλοίων ώστε να πληρούν τις απαιτήσεις ασφαλείας, για σκοπούς ρευστότητας δεν θεωρείται κρατική ενίσχυση, δεδομένου ότι η Caremar δεν έκανε τελικά χρήση αυτής της δυνατότητας, δ) ορισμένες φοροαπαλλαγές που χορηγήθηκαν στην Caremar στο πλαίσιο της διαδικασίας ιδιωτικοποίησής της δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση, διότι ούτε η Caremar ούτε η SNAV/Rifim επωφελήθηκαν από αυτές και ε) η δυνατότητα χρήσης πόρων από ένα εθνικό ταμείο για την κάλυψη των αναγκών ρευστότητας της Caremar δεν χαρακτηρίζεται ως κρατική ενίσχυση, δεδομένου ότι δεν αποτελεί πρόσθετο μέτρο ενίσχυσης, αλλά ισοδυναμεί απλώς με ενδοκρατική μεταφορά πόρων για τη χρηματοδότηση της αντιστάθμισης της δημόσιας υπηρεσίας.
Στη βάση αυτή, η Επιτροπή ενέκρινε την αντιστάθμιση που χορήγησε η Ιταλία στην Caremar.



