Η Επιτροπή οφείλει επί ποινή ακυρότητας να καθιστά σαφές το αντικείμενο και τον σκοπό της έρευνάς της τόσο στην απόφαση περί κίνησης της επίσημης διαδικασίας έρευνας όσο και στην απόφασή της περί επέκτασης της εν λόγω διαδικασίας, προκειμένου τα ενδιαφερόμενα μέρη να μην στερηθούν του δικαιώματός τους να συμμετέχουν αποτελεσματικά στη διαδικασία
Εν μέρει ακύρωση απόφασης της Επιτροπής για “tax rulings”– ΓεΔΕΕ Τ-508/19
Ο νόμος περί φόρου εισοδήματος του 2010 του Γιβραλτάρ (στο εξής: ITA 2010) εισήγαγε γενικό εταιρικό φορολογικό συντελεστή 10%. Μέχρι την τροποποίηση του ITA 2010, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 30 Ιουνίου 2013 όσον αφορά τους παθητικούς τόκους και στις 31 Δεκεμβρίου 2013 όσον αφορά τα έσοδα από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, τα έσοδα αυτά δεν περιλαμβάνονταν στις κατηγορίες εισοδημάτων που φορολογούνται στο Γιβραλτάρ.
H MJN Holdings (Gibraltar) Ltd («MJN GibCo»), εταιρία με έδρα στο Γιβραλτάρ που ανήκει στον διεθνή όμιλο Mead Johnson Nutrition («όμιλος MJN») ο οποίος δραστηριοποιείται στην κατασκευή βρεφικών προϊόντων και προϊόντων παιδικής διατροφής, ήταν ετερόρρυθμος εταίρος στην ολλανδική εταιρία Mead Johnson Three CV («MJT CV»). Βάσει του νόμου ΙΤΑ 2010, η μητρική εταιρεία του Ομίλου MJN υπέβαλε αίτηση στις φορολογικές αρχές του Γιβραλτάρ για έκδοση απόφασης τύπου “tax ruling”, κατά την οποία η MJN GibCo απαλλάχθηκε από τον φόρο για τα εισοδήματά της από δικαιώματα εκμετάλλευσης της MJT CV.
Η Επιτροπή, κατόπιν καταγγελίας που υπέβαλε η Ισπανία σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις που φέρεται να έλαβαν οι υπεράκτιες εταιρείες του Γιβραλτάρ βάσει του φορολογικού καθεστώτος που θεσπίστηκε με τον ITA 2010 έως την τροποποίησή του το 2013, κίνησε την επίσημη διαδικασία έρευνας Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή εξέδωσε απόφαση, με την οποία έκρινε σκόπιμο να επεκτείνει την έρευνά της και στην πρακτική έκδοσης αποφάσεων τύπου “tax ruling” από τις αρχές του Γιβραλτάρ, συμπεριλαμβανομένης της απόφασης για την MJN GibCo. Μετά την ολοκλήρωση της επίσημης διαδικασίας έρευνας, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι το σύστημα φορολόγησης που εφάρμοσε το Γιβραλτάρ αποτελεί παράνομο και μη συμβατό καθεστώς ενισχύσεων, καθώς και ότι η απόφαση τύπου “tax ruling” αποτελεί, επίσης, παράνομη και μη συμβατή ατομική κρατική ενίσχυση που εξακολούθησε να ισχύει και μετά την τροποποίηση του ΙΤΑ 2010, οπότε διέταξε την ανάκτηση όλων των παράνομων ενισχύσεων που είχαν χορηγηθεί έως τότε. Κατά της απόφασης αυτής, οι εταιρίες Mead Johnson Nutrition (Asia Pacific), MJN Global Holdings BV, MJ BV and MJN US άσκησαν προσφυγή ακύρωσης, ισχυριζόμενες ότι η Επιτροπή κατά παράβαση των αρμοδιοτήτων της εξέτασε το καθεστώς φορολόγησης του Γιβραλτάρ, καθώς και ότι παραβίασε τα διαδικαστικά τους δικαιώματα, στον βαθμό που η απόφασή της περί επέκτασης της επίσημης διαδικασίας έρευνας δεν αναφέρεται ρητά στη φορολόγηση της MJN GibCo μετά το 2013.
Το ΓεΔΕΕ σημείωσε, καταρχάς, ότι η φορολογική αυτονομία των κρατών μελών δεν σημαίνει αυτόματα ότι όλα τα φορολογικά μέτρα δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις. Αντίθετα, βάσει πάγιας νομολογίας, ένα μέτρο που παρέχει σε ορισμένες οντότητες ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση και τις θέτει σε ευνοϊκότερη οικονομική κατάσταση από άλλους φορολογούμενους συνιστά κρατική ενίσχυση. Εν προκειμένω, το ΓεΔΕΕ έκρινε ότι η Επιτροπή είχε αρμοδιότητα να εξετάσει τη μη φορολόγηση του εισοδήματος από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στο Γιβραλτάρ, χωρίς να υποχρεούται να ερευνήσει εάν το εισόδημα αυτό φορολογούνταν τυχόν σε άλλο κράτος μέλος, όπως στην Ολλανδία. Συνεπώς, το ΓεΔΕΕ επικύρωσε την απόφαση της Επιτροπής κατά το μέρος που έκρινε ότι η μη φορολόγηση των εισοδημάτων από δικαιώματα που εισήχθη με τον ITA 2010 συνιστά νέο και παράνομο καθεστώς φορολογικών ενισχύσεων.
Όσον αφορά, όμως, τα διαδικαστικά δικαιωμάτων των προσφευγουσών, το ΓεΔΕΕ έκρινε ότι, όπως στην απόφαση περί κίνησης της επίσημης διαδικασίας έρευνας η Επιτροπή οφείλει να καθιστά σαφές το αντικείμενο και τον σκοπό της έρευνάς της, έτσι και στην απόφαση περί επέκτασης της επίσημης διαδικασίας έρευνας, η Επιτροπή οφείλει να προσδιορίζει επαρκώς το πλαίσιο της έρευνάς της, προκειμένου τα ενδιαφερόμενα μέρη να μην στερηθούν του δικαιώματός τους να συμμετέχουν αποτελεσματικά στη διαδικασία. Εν προκειμένω, το ΓεΔΕΕ διαπίστωσε ότι η Επιτροπή μετέβαλε το σκεπτικό της μεταξύ της απόφασης κίνησης της επίσημης διαδικασίας έρευνας και της τελικής απόφασης, παραλείποντας να αναφέρει πλήρως αυτή τη μεταβολή στην απόφασή της για επέκταση της επίσημης διαδικασίας έρευνας. Συγκεκριμένα, το ΓεΔΕΕ παρατήρησε ότι η Επιτροπή συμπεριέλαβε μεν ρητά την απόφαση “tax ruling” υπέρ της MJN στο αντικείμενο της επίσημης διαδικασίας έρευνας, χωρίς, ωστόσο, να καταστήσει σαφές ότι επρόκειτο να εξετάσει και το διάστημα μετά την τροποποίηση του ΙΤΑ 2010, το 2013. Κατά το ΓεΔΕΕ, το στοιχείο αυτό ήταν καθοριστικό για τον προσδιορισμό του μέτρου, ενώ η απλή αναφορά στην επίμαχη απόφαση “tax ruling” δεν αρκούσε για να γίνει σαφές το χρονικό διάστημα που κάλυπτε η έρευνα. Συναφώς, το ΓεΔΕΕ σημείωσε ότι η υποχρέωση αυτή της Επιτροπής έχει χαρακτήρα ουσιαστικής διαδικαστικής υποχρέωσης, με αποτέλεσμα η παράβασή της να καθιστά την απόφασή της ακυρώσιμη.
Βάσει των ανωτέρω, το ΓεΔΕΕ ακύρωσε μερικώς την επίμαχη απόφαση λόγω παράβασης των άρθρων 108 παρ. 2 ΣΛΕΕ και 6 του διαδικαστικού Καν. 659/1999 μόνον όσον αφορά την ατομική ενίσχυση που χορηγήθηκε στην MJN.