Η Επιτροπή αποφάνθηκε ότι οι σχετικές φορολογικές συμφωνίες (tax rulings) με την εταιρεία McDonald’s στο Λουξεμβούργο δεν συνεπάγονται προνομιακή φορολογική μεταχείριση και, συνεπώς, δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση
Όχι ενίσχυση οι αποφάσεις tax rulings προς την McDonald’s – SA.38945
H πρώτη φορολογική απόφαση, που εξέδωσαν οι φορολογικές αρχές του Λουξεμβούργου τον Μάρτιο του 2009, επιβεβαίωνε ότι η McDonald’s δεν όφειλε να καταβάλλει εταιρικό φόρο στο Λουξεμβούργο, με την αιτιολογία ότι τα κέρδη της θα φορολογούνταν στις ΗΠΑ βάσει της Σύμβασης Λουξεμβούργου-ΗΠΑ περί Αποφυγής Διπλής Φορολογίας. Σύμφωνα με την απόφαση αυτή, η McDonald’s όφειλε να προσκομίζει κάθε χρόνο αποδεικτικά στοιχεία ότι τα κέρδη από τα δικαιώματα που μεταβιβάζονταν στις ΗΠΑ μέσω της Ελβετίας δηλώνονταν και φορολογούνταν στις ΗΠΑ και την Ελβετία. Ωστόσο, αντίθετα με την εκτίμηση των φορολογικών αρχών του Λουξεμβούργου στην εν λόγω πρώτη απόφασή τους, τα κέρδη δεν φορολογούνταν στις ΗΠΑ με βάση τη φορολογική νομοθεσία των ΗΠΑ και ως εκ τούτου η McDonald’s δεν ήταν σε θέση να προσκομίζει αποδεικτικά στοιχεία ότι τα κέρδη της φορολογούνταν στις ΗΠΑ, όπως απαιτούσε η εν λόγω απόφαση του Μαρτίου 2009.
Tον Σεπτέμβριο 2009, εκδόθηκε δεύτερη φορολογική απόφαση, σύμφωνα με την οποία η McDonald’s δεν υποχρεούνταν πλέον να αποδεικνύει ότι τα έσοδά της φορολογούνταν στις ΗΠΑ.
Υπό τα δεδομένα αυτά, η Επιτροπή κίνησε την διαδικασία προκαταρκτικής εξέτασης, καθώς η φορολογική συμφωνία (tax ruling) του Λουξεμβούργου με την εταιρεία McDonald’s πιθανόν να της παρείχε ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση κατά παράβαση των κανόνων της ΕΕ περί κρατικών ενισχύσεων. Ειδικότερα, σκοπός της Επιτροπής ήταν να διαπιστωθεί, κατά πόσον οι φορολογικές αρχές του Λουξεμβούργου παρέκλιναν επιλεκτικά από τις διατάξεις της εθνικής φορολογικής τους νομοθεσίας και τη Σύμβαση Λουξεμβούργου-ΗΠΑ περί Αποφυγής Διπλής Φορολογίας, παρέχοντας με τον τρόπο αυτόν στη McDonald’s πλεονέκτημα, το οποίο δεν απολάμβαναν άλλες εταιρείες σε ανάλογη πραγματική και νομική κατάσταση.
Η Επιτροπή κατέληξε ότι η ερμηνεία που δόθηκε στη δεύτερη φορολογική συμφωνία (tax ruling) που συνήψε το Λουξεμβούργο με την εταιρεία McDonald’s αναφορικά με τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας μεταξύ Λουξεμβούργου και ΗΠΑ ήταν ορθή, μολονότι οδηγούσε σε διπλή μη φορολόγηση των δικαιωμάτων (royalties) που αποδίδονταν στο αμερικανικό υποκατάστημα της εταιρείας McDonald’s. Με βάση τα προαναφερθέντα, η Επιτροπή κατέληξε ότι οι φορολογικές αρχές του Λουξεμβούργου δεν εφάρμοσαν εσφαλμένως την προαναφερόμενη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας και ότι το πλεονέκτημα που χορηγήθηκε στην εταιρεία McDonald’s δεν μπορούσε να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση.
Άλλωστε, κατά την Επιτροπή, οι φορολογικές αρχές του Λουξεμβούργου μπορούσαν να εξαιρέσουν το αμερικανικό υποκατάστημα της εταιρείας McDonald’s από τον εταιρικό φόρο του Λουξεμβούργου, χωρίς να παραβιάζουν τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας μεταξύ Λουξεμβούργου και ΗΠΑ, καθώς το αμερικανικό υποκατάστημα μπορούσε να θεωρηθεί μόνιμη εγκατάσταση σύμφωνα με τη φορολογική νομοθεσία του Λουξεμβούργου, μολονότι δεν πληρούσε τις σχετικές προϋποθέσεις του φορολογικού κώδικα των ΗΠΑ, προκειμένου να θεωρηθεί μόνιμη εγκατάσταση σύμφωνα με τη φορολογική νομοθεσία των ΗΠΑ. Με βάση τα προαναφερθέντα, η Επιτροπή κατέληξε ότι οι φορολογικές αρχές του Λουξεμβούργου δεν εφάρμοσαν εσφαλμένως την προαναφερόμενη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας εξαιρώντας τα έσοδα του αμερικανικού υποκαταστήματος από τον εταιρικό φόρο του Λουξεμβούργου.
Η μη εμπιστευτική έκδοση της απόφασης θα δημοσιευθεί με τον αριθμό υπόθεσης SA. 38945 στο Μητρώο Κρατικών Ενισχύσεων στον ιστότοπο της ΓΔ Ανταγωνισμού, αφού διευθετηθούν τυχόν ζητήματα περί απορρήτου.