Ασυμβίβαστη η ενίσχυση προς τον όμιλο Duferco στο Βέλγιο – ΓεΔΕΕ Τ-93/17

Η συμμετοχή δημόσιας επιχείρησης, οι πόροι της οποίας λογίζονται ως κρατικοί, στο κεφάλαιο ιδιωτικών εταιριών με κρατικούς πόρους θεωρείται ότι χορηγεί σε αυτές οικονομικό πλεονέκτημα, εφόσον, βάσει του κριτηρίου του ιδιώτη επενδυτή, δεν αποδεικνύεται η μελλοντική προσπόριση κέρδους στο κράτος

Το βελγικό κράτος συμμετείχε μέσω μίας δημόσιας επιχείρησης, με διαδοχικές επενδύσεις μεγάλων χρηματικών ποσών στο κεφάλαιο πέντε θυγατρικών εταιριών με έδρα το Βέλγιο του ομίλου Duferco, ο οποίος δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στον τομέα σιδήρου και χάλυβα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθούν τα έσοδα του ομίλου και ταυτόχρονα να αποφευχθεί ο κίνδυνος πτώχευσής του. Η Επιτροπή, εφαρμόζοντας το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή, κατέληξε ότι ο όμιλος Duferco, χάρη σ’ αυτές τις επενδύσεις, απέκτησε οικονομικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών του, καθώς κανένας ιδιώτης επενδυτής, υπό τις ίδιες συνθήκες και περιστάσεις, δεν θα δεχόταν να συμμετέχει στο κεφάλαιό του. Η Επιτροπή έκρινε ότι η εν λόγω επένδυση συνιστά ad hoc κρατική ενίσχυση, μη συμβατή με την ενωσιακή αγορά και διέταξε την ανάκτησή της. Στη συνέχεια, ο όμιλος Duferco άσκησε προσφυγή ενώπιον του ΓεΔΕΕ, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής, με την αιτιολογία ότι δεν αποκόμισε κανένα οικονομικό πλεονέκτημα από την επίμαχη επένδυση.

Το ΓεΔΕΕ, εξετάζοντας τον νομικό συλλογισμό που ακολούθησε η Επιτροπή, έκρινε ότι αυτή ορθά εφάρμοσε το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή και, επομένως, ορθά αποφάνθηκε περί της ύπαρξης επιλεκτικού πλεονεκτήματος υπέρ της προσφεύγουσας. Ειδικότερα, το ΓεΔΕΕ διαπίστωσε ότι η συγκεκριμένη δημόσια επιχείρηση λειτούργησε με την ιδιότητά της ως μέτοχος και όχι με την ιδιότητά της ως φορέας δημόσιας εξουσίας, οπότε το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή είναι εφαρμοστέο στην παρούσα περίπτωση. Ως ιδιώτης επενδυτής όμως, η δημόσια επιχείρηση παρέλειψε να αξιολογήσει προηγουμένως την κερδοφορία του ομίλου Duferco, στον οποίο σχεδίαζε να επενδύσει, και να διενεργήσει τους απαραίτητους οικονομικούς ελέγχους σχετικά με τη φερεγγυότητα του ομίλου, όπως θα έκανε κάθε ιδιώτης επενδυτής σε αντίστοιχη περίπτωση. Συνεπώς, η συμμετοχή στο κεφάλαιο του ομίλου Duferco δεν έγινε με κριτήριο το οικονομικό συμφέρον της επενδύτριας επιχείρησης, αλλά με σκοπό να βοηθηθεί η προσφεύγουσα, η οποία επωφελήθηκε τελικά μιας χρηματοδότησης που δεν θα της είχε χορηγηθεί από άλλη ιδιωτική επιχείρηση. Το ΓεΔΕΕ διευκρίνισε ακόμη, ότι η επένδυση που γίνεται στο πλαίσιο μίας συναλλαγής «pari passu», δηλαδή μίας συναλλαγής που πραγματοποιείται με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις από δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις ταυτόχρονα, ενέχει απλώς ενδείξεις περί των επιχειρηματικών κινήτρων για τη συμμετοχή της δημόσιας επιχείρησης στο κεφάλαιο ιδιωτικής εταιρίας, όπως συνέβη στην παρούσα περίπτωση.. Ωστόσο, ο ισχυρισμός αυτός δεν είναι ικανός να οδηγήσει αυτοτελώς στην ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής, καθώς θα πρέπει περαιτέρω να αποδεικνύεται ότι η επιχείρηση λειτούργησε ακριβώς όπως ένας ιδιώτης επενδυτής. Θα πρέπει δηλαδή να αποδεικνύεται η κερδοφορία της δημόσιας επιχείρησης και η αντίστοιχη έλλειψη οικονομικού πλεονεκτήματος υπέρ της ιδιωτικής εταιρίας. Κατόπιν των ανωτέρω, το ΓεΔΕΕ επικύρωσε την απόφαση της Επιτροπής, και καταδίκασε τον όμιλο Duferco στα δικαστικά έξοδα.

http://curia.europa.eu/juris/liste.jsf?language=fr&num=T-93/17&td=ALL

keyboard_arrow_up