Μετά από μια σειρά καταγγελιών, η Επιτροπή ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2011 επίσημη διαδικασία έρευνας για διάφορα μέτρα δημόσιας στήριξης εταιριών του πρώην ομίλου Tirrenia και των αντίστοιχων αγοραστών τους (Siremar, Toscana Regionale Marittima S.p.A., Società Navigazione Siciliana και Moby S.p.A). Η Επιτροπή είχε υποψίες ότι αυτά τα μέτρα θα μπορούσαν να έχουν χορηγήσει στις δικαιούχους εταιρίες αθέμιτο οικονομικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών τους, κατά παράβαση των κανόνων της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις. Βάσει της επίσημης διαδικασίας έρευνας, η Επιτροπή κατέληξε στα ακόλουθα συμπεράσματα για τα μέτρα που αφορούν τη Siremar και τη Società Navigazione Siciliana («SNS»): α) η αποζημίωση δημόσιας υπηρεσίας (περίπου 199 εκατομμύρια ευρώ) που χορηγήθηκε στη Siremar για τη λειτουργία είκοσι θαλάσσιων διαδρομών, ομαδοποιημένων σε πέντε γεωγραφικές περιοχές, από την 1η Ιανουαρίου 2009 έως την 1η Αυγούστου 2012, αποτελεί συμβατή κρατική ενίσχυση σύμφωνα με το Πλαίσιο ΥΓΟΣ 2011 για δεκαέξι διαδρομές και με την Απόφαση ΥΓΟΣ 2005 για τις υπόλοιπες τέσσερις διαδρομές. Αυτή η αποζημίωση κάλυπτε μια πραγματική ανάγκη δημόσιας υπηρεσίας, εξασφαλίζοντας τακτικές συνδέσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Επιπλέον, η χορηγηθείσα ενίσχυση δεν οδήγησε σε υπεραντιστάθμιση της Siremar, β) η αποζημίωση δημόσιας υπηρεσίας (περίπου 668 εκατομμύρια ευρώ) που χορηγήθηκε στην SNS για τη λειτουργία των ίδιων διαδρομών κατά την περίοδο από τις 11 Απριλίου 2016 έως τις 11 Απριλίου 2028, καθώς και η διαδικασία διαγωνισμού για την πώληση του επιχειρηματικού υποκαταστήματος Siremar στην SNS δεν συνιστούν κρατικές ενισχύσεις, επειδή πληρούνται όλα τα κριτήρια Altmark Trans και, συνεπώς, δεν υπάρχει υπέρ της SNS οικονομικό πλεονέκτημα, γ) η δυνατότητα χρήσης πόρων από ένα εθνικό ταμείο, σε περίπτωση που η προβλεπόμενη πίστωση του εθνικού προϋπολογισμού για την αποζημίωσης δημόσιας υπηρεσίας υπέρ της Siremar δεν επαρκεί, ισοδυναμεί με μεταφορά πόρων εντός του κράτους για την πληρωμή της ίδιας δημόσιας υπηρεσίας, οπότε δεν συνιστά πρόσθετη αποζημίωση της Siremar, δηλαδή δεν πρόκειται για ξεχωριστό μέτρο ενίσχυσης, δ) η δυνατότητα χρήσης ορισμένων κεφαλαίων, που προορίζονται για την αναβάθμιση των πλοίων για την ικανοποίηση των απαιτήσεων ασφαλείας και για σκοπούς ρευστότητας, δεν θεωρείται κρατική ενίσχυση, δεδομένου ότι η Siremar τελικά δεν έκανε χρήση αυτής της δυνατότητας, ε) η παράνομη παράταση της ενίσχυσης διάσωσης προς τη Siremar κατά ένα έτος πέραν της προβλεπόμενης διάρκειας έξι μηνών συνιστά νέα μη συμβατή ενίσχυση, καθώς δεν τηρούνται οι Κατευθυντήριες Γραμμές για τη διάσωση και αναδιάρθρωση μη χρηματοπιστωτικών προβληματικών επιχειρήσεων 2014 και πρέπει να ανακτηθεί, στ) οι απαλλαγές από ορισμένους φόρους που χορηγήθηκαν στη Siremar και την SNS στο πλαίσιο της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης, μειώνοντας το κόστος που θα έπρεπε να επωμιστούν και οι δύο εταιρίες, αποτελούν ασυμβίβαστες κρατικές ενισχύσεις και πρέπει να ανακτηθούν. Το συνολικό ποσό που πρέπει να ανακτηθεί υπολογίζεται περίπου στα 1,7 εκατ. ευρώ από τη SNS και σε 0,2 εκατ. ευρώ από τη Siremar (και στις δύο περιπτώσεις περιλαμβάνονται οι ισχύοντες τόκοι ανάκτησης). Η Επιτροπή διαπίστωσε, επίσης, ότι δεν υπάρχει οικονομική συνέχεια μεταξύ της Siremar και της SNS, πράγμα που σημαίνει ότι η υποχρέωση της Siremar για αποπληρωμή 0,2 εκατ. ευρώ δεν θα βαρύνει τη SNS. Όσον αφορά τις εταιρίες Toscana Regionale Marittima S.p.A. («Toremar») και Moby, η Επιτροπή έκρινε ότι: i) η αποζημίωση δημόσιας υπηρεσίας (περίπου 32 εκατομμύρια ευρώ) που χορηγήθηκε στην Toremar για τη λειτουργία πέντε θαλάσσιων διαδρομών, από την 1η Ιανουαρίου 2010 έως την 1η Ιανουαρίου 2012, είναι συμβατή με το πλαίσιο ΥΓΟΣ 2011. Αυτή η αποζημίωση κάλυπτε μια πραγματική ανάγκη δημόσιας υπηρεσίας, εξασφαλίζοντας τακτικές συνδέσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, και η χορηγηθείσα ενίσχυση δεν είχε ως αποτέλεσμα την υπερβολική αποζημίωση για την Toremar, ii) η αποζημίωση δημόσιας υπηρεσίας (περίπου 175 εκατομμύρια ευρώ) που χορηγήθηκε στην Toremar και στη Moby για τη λειτουργία έξι δρομολογίων από τις 2 Ιανουαρίου 2012 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2023, καθώς και η διαδικασία διαγωνισμού για την πώληση της Toremar στη Moby, πληρούν τα κριτήρια Altmark και, συνεπώς, δεν αποτελούν κρατικές ενισχύσεις, iii) η δυνατότητα χρήσης πόρων από ένα εθνικό ταμείο, σε περίπτωση που η προβλεπόμενη πίστωση του εθνικού προϋπολογισμού για την αποζημίωσης δημόσιας υπηρεσίας υπέρ της Toremar δεν επαρκεί, ισοδυναμεί με μεταφορά πόρων εντός του κράτους για την πληρωμή της ίδιας δημόσιας υπηρεσίας, οπότε δεν συνιστά πρόσθετη αποζημίωση της Toremar, δηλαδή δεν πρόκειται για ξεχωριστό μέτρο ενίσχυσης, iv) η δυνατότητα χρήσης ορισμένων κεφαλαίων, που προορίζονται για την αναβάθμιση των πλοίων για την ικανοποίηση των απαιτήσεων ασφάλειας, για σκοπούς ρευστότητας, δεν θεωρείται κρατική ενίσχυση δεδομένου ότι η Toremar τελικά δεν επωφελήθηκε από αυτήν τη δυνατότητα, v) ορισμένες φορολογικές απαλλαγές που σχετίζονται με τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης της Toremar δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση, διότι δεν προσφέρουν οικονομικό πλεονέκτημα ούτε στην Toremar ούτε στη Moby. Η μη εμπιστευτική έκδοση των αποφάσεων θα δημοσιευθεί στο Μητρώο Κρατικών Ενισχύσεων με τους αριθμούς υπόθεσης SA.32014, SA.32015 και SA.32016 (2021) στον ιστότοπο της ΓΔ Ανταγωνισμού της Επιτροπής. αφού επιλυθούν τυχόν ζητήματα περί απορρήτου. https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/ip_21_3043