Στην Ιταλία, το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης οργανώνεται στο πλαίσιο ενός εθνικού συστήματος υγείας, του Servizio sanitario nazionale (SSN), που χρηματοδοτείται απευθείας από τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης των ασφαλισμένων και από κρατικούς πόρους, έτσι ώστε οι σχετικές υπηρεσίες να παρέχονται δωρεάν ή σχεδόν δωρεάν σε όλους τους ασθενείς αδιακρίτως. Η διαχείριση του SSN πραγματοποιείται από τις περιφέρειες. Κατόπιν καταγγελίας της «Casa Regina Apostolorum della Pia Società delle Figlie di San Paolo», ιδιοκτήτριας ιδιωτικού νοσοκομείου στο Λάτσιο, η Επιτροπή έκρινε ότι τα δημόσια κονδύλια, τα οποία χορηγήθηκαν σε δημόσιες δομές υγείας της Περιφέρειας Λάτσιο στο πλαίσιο του SSN για την κάλυψη των οικονομικών τους ελλειμμάτων και σε βάρος των ιδιωτικών νοσοκομείων που παρέχουν, επίσης, υπηρεσίες περίθαλψης στο πλαίσιο του SSN, δεν αποτελούν κρατικές ενισχύσεις, επειδή οι υπηρεσίες που παρέχονται στο πλαίσιο του SSN δεν είναι οικονομικού χαρακτήρα, επειδή το SSN έχει καθολικό χαρακτήρα και βασίζεται στην αρχή της αλληλεγγύης (SA.39913/2017). Η καταγγέλλουσα άσκησε αίτηση ακύρωσης κατά της ανωτέρω απόφασης ενώπιον του ΓεΔΕΕ, ισχυριζόμενη ότι η χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων παραβιάζει την αρχή της ελευθερίας των ασθενών να επιλέγουν σε ποιο ίδρυμα θα νοσηλευθούν, με τη θέσπιση της οποίας οι ιταλικές αρχές άνοιξαν το σύστημα του SSN στον ανταγωνισμό και, ως εκ τούτου, προσέδωσαν οικονομικό χαρακτήρα στις εν λόγω υπηρεσίες. Όσον αφορά την αρχή της αλληλεγγύης, το Δικαστήριο έκρινε ότι το σύστημα SSN χαρακτηριζόταν από την υποχρεωτική υπαγωγή ασφαλισμένων σ’ αυτό, από την καταβολή εισφορών καθορισμένων από το νόμο αναλόγως του εισοδήματος των ασφαλισμένων και όχι με βάση τον κίνδυνο που αυτοί υπείχαν λόγω ηλικίας ή της κατάσταση της υγείας τους και οι υποχρεωτικές παροχές υγείας που καθορίστηκαν από τον νόμο ήταν ίδιες για όλους τους ασφαλισμένους, ανεξάρτητα από το ύψος των εισφορών που κατέβαλαν. Συνεπώς, το ΓεΔΕΕ έκρινε ότι το SSN επιδιώκει έναν κοινωνικό στόχο και τηρεί την αρχή της αλληλεγγύης. Όσον αφορά το δικαίωμα επιλογής των ασθενών σχετικά με τη νοσηλεία τους, το ΓεΔΕΕ αναγνώρισε ότι οι μεταρρυθμίσεις που είχαν θεσπιστεί κατά την υπό εξέταση περίοδο είχαν εισάγει κάποια στοιχεία ελεύθερης αγοράς και ανταγωνισμού στον τομέα της παροχής υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης μεταξύ των παρόχων που εντάσσονται στο SSN, ωστόσο, έκρινε ότι δεν τροποποίησε τη μη οικονομική φύση του ιταλικού συστήματος υγείας, στο μέτρο που με αυτόν τον τρόπο ενθαρρύνονταν απλώς οι σχετικοί φορείς να βελτιώσουν τη διαχείρισή τους και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους με τον πιο αποδοτικό και λιγότερο δαπανηρό τρόπο. Κατά το ΓεΔΕΕ, οι αρχές της καθολικότητας και της αλληλεγγύης δεν επηρεάστηκαν από την ελευθερία των ασθενών να επιλέγουν νοσοκομεία, στο μέτρο που οι ασθενείς ασκούσαν αυτή την ελευθερία μόνον μέσα στο πλαίσιο του SSN. Αναφορικά με την ύπαρξη οικονομικών δραστηριοτήτων εντός των νοσοκομείων SSN, το ΓεΔΕΕ παρατήρησε ότι ένα φορέας, όπως είναι τα δημόσια νοσοκομεία του SSN, μπορεί να ασκεί οικονομικές και μη οικονομικές δραστηριότητες υπό τον όρο ότι τηρεί χωριστούς λογαριασμούς για κάθε είδους δραστηριότητα, ώστε να καθίσταται σαφές σε ποιες περιπτώσεις ο ίδιος φορέας συνιστά επιχείρηση και σε ποιες όχι. Εν προκειμένω, το ΓεΔΕΕ διαπίστωσε ότι ο όρος αυτός για του χωριστούς λογαριασμούς πληρούται και, συνεπώς, απέρριψε την προσφυγή στο σύνολό της, καταδικάζοντας την «Casa Regina Apostolorum» στα δικαστικά έξοδα της Επιτροπής. https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=241985&pageIndex=0&doclang=FR&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=397150