Τον Μάρτιο του 2020, η Γαλλία κοινοποίησε στην Επιτροπή μέτρο αποζημίωσης λόγω κορωνοϊού υπέρ επιχειρήσεων παροχής δημόσιων αεροπορικών μεταφορών που κατέχουν άδεια εκμετάλλευσης εκδοθείσα στη Γαλλία, σύμφωνα με τον Κανονισμό 1008/2008 για τους κανόνες εκμετάλλευσης των αεροπορικών γραμμών στην Κοινότητα. Η αποζημίωση χορηγήθηκε με τη μορφή αναστολής καταβολής δύο ειδών φόρων οφειλόμενων σε μηνιαία βάση: τον φόρο πολιτικής αεροπορίας και τον φόρο αλληλεγγύης επί των αεροπορικών εισιτηρίων. Η αναστολή καταβολής αυτών των φόρων ίσχυε για την περίοδο μεταξύ Μαρτίου 2020 και Δεκεμβρίου 2020. Από την έναρξη του 2021 μέχρι τη λήξη του 2022, δηλαδή για διάστημα 24 μηνών, προβλέφθηκε η καταβολή τους σε δόσεις. Σκοπός του επίμαχου καθεστώτος ήταν να εξασφαλισθεί επαρκής ρευστότητα για τις αεροπορικές εταιρίες μέχρι την άρση των περιορισμών μετακίνησης και την επιστροφή στη συνήθη εμπορική δραστηριότητα. Σημειώνεται συναφώς ότι οι αρμόδιες εθνικές αρχές δεσμεύθηκαν να αποτιμήσουν εκ των υστέρων τις εμπορικές ζημίες κάθε δικαιούχου επιχείρησης για το έτος 2020, βάσει των πιστοποιημένων και ελεγμένων λογαριασμών λειτουργίας που θα υποβάλει καθεμία από τις δικαιούχους αεροπορικές εταιρίες το 2021, σύμφωνα με τον Καν. 1008/2008. Η Επιτροπή, με την απόφασή της SA.56765/2020, έκρινε ότι το επίμαχο καθεστώς αποζημίωσης συνιστούσε κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παρ. 1 ΣΛΕΕ, που είναι συμβατή σύμφωνα με την παρ. 2β του ίδιου άρθρου, επειδή σκοπεύει να αντισταθμίσει τις ζημίες που προκλήθηκαν από τα μέτρα περιορισμού των μεταφορών και της κυκλοφορίας που επιβλήθηκαν στη Γαλλία λόγω του έκτακτου γεγονότος της πανδημίας του κορωνοϊού. Λαμβάνοντας υπόψη αυτόν τον σκοπό, η Επιτροπή έκρινε ότι δεν τίθεται ζήτημα δυσμενούς διάκρισης εις βάρος των αεροπορικών εταιριών που δεν κατείχαν άδεια των γαλλικών αρχών (παρ. 49 απόφασης Επιτροπής). Ακόμη, επισήμανε ότι το μέτρο αυτό είναι σύμφωνο με την αρχή της αναλογικότητας, καθώς είναι πρόσφορο για την εκπλήρωση του σκοπού της οικονομικής προστασίας των αεροπορικών εταιριών - κατόχων άδειας εκμετάλλευσης των γαλλικών αρχών. Η Ryanair DAC άσκησε προσφυγή ακυρώσεως κατά της προαναφερόμενης απόφασης της Επιτροπής ενώπιον του ΓεΔΕΕ, προβάλλοντας ότι το επίμαχο μέτρο οδήγησε σε παραβίαση της αρχής της μη διάκρισης λόγω ιθαγένειας και της αρχής της αναλογικότητας και, άρα, δεν επρόκειτο για συμβατή κρατική ενίσχυση. Το ΓεΔΕΕ επικύρωσε την κρίση της Επιτροπής ως προς την ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας, που απαιτεί το άρθρο 107 παρ. 2β ΣΛΕΕ, μεταξύ του έκτακτου γεγονότος της πανδημίας του κορωνοϊού, καθώς και των μέτρων περιορισμού της κυκλοφορίας που αναγκάστηκαν να λάβουν οι γαλλικές αρχές εξαιτίας αυτού, και της οικονομικής ζημίας που υπέστησαν οι αεροπορικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στη Γαλλία, δεδομένου ότι οι αεροπορικές μεταφορές από και προς τη Γαλλία σχεδόν μηδενίστηκαν κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα. Όσον αφορά την αρχή της μη διάκρισης λόγω ιθαγένειας (άρθρο 18 εδ. α΄ ΣΛΕΕ), το ΓεΔΕΕ διαπίστωσε ότι κριτήριο για τη χορήγηση των ενισχύσεων ήταν η κατοχή άδειας εκμετάλλευσης που έχει εκδοθεί από τις γαλλικές αρχές σύμφωνα με τον Κανονισμό 1008/2008, ο οποίος ορίζει ότι οι αρμόδιες εθνικές αρχές μπορούν να χορηγούν άδεια εκμετάλλευσης σε επιχείρηση, εφόσον η τελευταία έχει την κύρια εγκατάστασή της στο συγκεκριμένο κράτος μέλος (άρθρο 4). Επομένως, βάσει του επίμαχου μέτρου, μόνον αεροπορικές εταιρίες με κύρια εγκατάσταση στη Γαλλία δικαιούνταν τις ενισχύσεις, ενώ αεροπορικές εταιρίες με κύρια εγκατάσταση σε άλλο κράτος μέλος αποκλείονταν από το πεδίο εφαρμογής του. Συναφώς, το ΓεΔΕΕ έκρινε ότι συνέτρεχε, πράγματι, διαφορετική μεταχείριση κατά το άρθρο 18 εδ. α΄ ΣΛΕΕ, η οποία, όμως, δικαιολογούνταν λόγω του σκοπού που εξυπηρετούν τα επίμαχα μέτρα, και ο οποίος δεν συνίστατο στη διατήρηση της αγοράς αερομεταφορών στη Γαλλία, αλλά στην ελάφρυνση των αεροπορικών εταιριών που πλήττονται σοβαρά από τα επιβληθέντα μέτρα περιορισμού των μετακινήσεων στη Γαλλία. Ως προς τον αναλογικό χαρακτήρα του επίμαχου καθεστώτος ενισχύσεων, το ΓεΔΕΕ επισήμανε ότι οι ενισχύσεις χορηγήθηκαν μόνο στις εταιρίες με κύρια εγκατάσταση στη Γαλλία, δηλαδή, με σταθερή παρουσία στη Γαλλία, ώστε να διασφαλισθεί ότι στο μέλλον θα εξοφληθούν οι φόροι, των οποίων η καταβολή ανεστάλη προσωρινά. Συνεπώς, το ΓεΔΕΕ έκρινε ότι το κριτήριο επιλεξιμότητας δεν ήταν η ιθαγένεια των δικαιούχων επιχειρήσεων, αλλά η ύπαρξη διαρκούς δεσμού μεταξύ των αεροπορικών εταιριών στις οποίες χορηγείται η αναστολή καταβολής και της χώρας, όπου επιβλήθηκαν τα περιοριστικά μέτρα λόγω της πανδημίας και τα οποία προξένησαν οικονομικές ζημίες σε αυτές τις εταιρίες. Εξάλλου, όπως διαπίστωσε το ΓεΔΕΕ, βάσει του Κανονισμό 1008/2008, οι γαλλικές αρχές έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να παρακολουθούν τη χρηματοοικονομική κατάσταση μόνον των αεροπορικών εταιριών που κατέχουν άδεια των γαλλικών αρχών. Επομένως, το συγκεκριμένο καθεστώς φορολογικών ενισχύσεων δεν θα μπορούσε να εφαρμοσθεί στις αεροπορικές εταιρίες που διαθέτουν άδεια εκμετάλλευσης από άλλα κράτη μέλη, καθώς οι αρμόδιες γαλλικές αρχές δεν θα μπορούσαν να ελέγξουν τις εμπορικές τους ζημίες και, έτσι, να αποφύγουν την καταβολή τυχόν μεγαλύτερου ποσού από τις πραγματικές ζημίες. Τέλος, το ΓεΔΕΕ επισήμανε ότι ο περιορισμός του κύκλου των δικαιούχων οφείλεται στο ότι τα κράτη μέλη δεν διαθέτουν απεριόριστους πόρους, γεγονός το οποίο συνάδει με τον αναλογικό χαρακτήρα των επίμαχων μέτρων. Οι δε εταιρίες-δικαιούχοι των ενισχύσεων πλήττονται αναλογικά πολύ περισσότερο από άλλες, όπως η προσφεύγουσα, διότι στις πρώτες αναλογεί το μεγαλύτερο ποσοστό πτήσεων στη Γαλλία. Βάσει των ανωτέρω, το ΓεΔΕΕ έκρινε ότι τα επίμαχα μέτρα ήταν πρόσφορα για την επίτευξη του σκοπού της επανόρθωσης των ζημιών που προκλήθηκαν από έκτακτο γεγονός, σύμφωνα με το άρθρο 107 παρ. 2β ΣΛΕΕ και, συνεπώς, επικύρωσε την απόφαση της Επιτροπής, απορρίπτοντας την προσφυγή της Ryanair DΑC και καταδικάζοντάς την στην καταβολή των δικαστικών εξόδων. http://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=237882&pageIndex=0&doclang=el&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=1637886