To 2013, η Επιτροπή διαβίβασε σε όλα τα κράτη μέλη ερωτηματολόγιο σχετικά με τη λειτουργία και τη φορολογία των λιμένων τους, προκειμένου να αποκτήσει μία γενική εικόνα της κατάστασης και να αποσαφηνίσει ότι τα εφαρμοζόμενα εθνικά μέτρα είναι συμβατά με τους κανόνες κρατικών ενισχύσεων. Μετά την προσκόμιση των στοιχείων που της παρείχαν οι βελγικές αρχές, η Επιτροπή αποφάσισε, το 2016, να κινήσει την επίσημη διαδικασία έρευνας σχετικά με το καθεστώς φοροπαλλαγών που εφαρμοζόταν στους διαχειριστές των κρατικών λιμένων του Βελγίου. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον βελγικό Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, όλες οι εταιρίες με έδρα στο Βέλγιο υπόκεινται στον φόρο εισοδήματος εταιριών. Από τον κανόνα αυτόν εξαιρούνται συγκεκριμένες εταιρίες που διαχειρίζονται τους βελγικούς λιμένες και λειτουργούν ως λιμενικές αρχές. Οι εταιρίες αυτές υπόκεινται στο ειδικό φορολογικό καθεστώς για τις μη κερδοσκοπικές εταιρίες και απαλλάσσονται από την καταβολή φόρου επί των κερδών τους. Η Επιτροπή έκρινε ότι οι φορολογικές απαλλαγές που χορηγούνται στους λιμένες του Βελγίου συνιστούν μη συμβατές κρατικές ενισχύσεις, καθώς οι εν λόγω φοροαπαλλαγές δεν επιδιώκουν κάποιο στόχο δημόσιου συμφέροντος, όπως η προώθηση της κινητικότητας ή των πολυτροπικών μεταφορών, ενώ τα ποσά που εξοικονομούν οι δικαιούχοι μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν για τη χρηματοδότηση οποιουδήποτε τύπου δραστηριότητάς τους (οικονομικής ή μη οικονομικής) ή για την επιδότηση των τιμών που χρεώνουν στους πελάτες τους, στρεβλώνοντας με αυτόν τον τρόπο τον ανταγωνισμό. Κατά της απόφασης της Επιστροφής, στράφηκαν ο Λιμένας των Βρυξελλών και η Περιφέρεια Bruxelles-Capitale, υποστηρίζοντας ότι οι επίμαχες φοροαπαλλαγές δεν συνιστούν κρατικές ενισχύσεις, αφού η φύση των δραστηριοτήτων που ανατίθενται εκ του νόμου στους διαχειριστές των λιμένων είναι μη οικονομικού χαρακτήρα, καθώς και ότι το πλεονέκτημα που λογίζεται ότι έλαβαν αυτοί δεν είναι επιλεκτικό. Το ΓεΔΕΕ απέρριψε όλα τα επιχειρήματα των προσφευγουσών και επιβεβαίωσε την απόφαση της Επιτροπής, καταληγώντας ότι το φορολογικό καθεστώς των λιμένων συνιστά παράνομο και μη συμβατό καθεστώς κρατικών ενισχύσεων. Ειδικότερα, το ΓεΔΕΕ επισήμανε ότι το γεγονός πως οι διαχειριστές των λιμένων, προκειμένου να καθορίσουν τις τιμές για τις υπηρεσίες και τα αγαθά που προσφέρουν, λαμβάνουν υπόψη τους ορισμένες κλίμακες που καθορίζει το κράτος, δεν αποκλείει την πιθανότητα οι εν λόγω διαχειριστές να συνυπολογίζουν στις τιμές αυτές και τη ζήτηση που υφίσταται για τις περιεχόμενες υπηρεσίες. Επιπροσθέτως, το ΓεΔΕΕ έκρινε ότι, στις διαχειριστικές δραστηριότητες που ασκεί ο διαχειριστής του λιμένα ως δημόσια αρχή και οι οποίες έχουν οικονομικό χαρακτήρα, συμπεριλαμβάνονται η μίσθωση των υποδομών σε τρίτες επιχειρήσεις που αναλαμβάνουν να παρέχουν υπηρεσίες σε φορτωτές ή σε πλοία. Το ΓεΔΕΕ σημείωσε, συναφώς, ότι αρκεί, εξάλλου, ο δημόσιος φορέας να ασκεί έστω και σε πολύ μικρό βαθμό οικονομικές δραστηριότητες, προκειμένου να θεωρηθεί ότι έχει και οικονομική δραστηριότητα. Περαιτέρω, το ΓεΔΕΕ παρατήρησε ότι, ακόμη και όταν τα αγαθά και οι υπηρεσίες παρέχονται χωρίς κερδοσκοπικό σκοπό, θεωρείται ότι ο φορέας ασκεί οικονομικές δραστηριότητες και αποτελεί επιχείρηση, υπό τον όρο ότι η παροχή αυτή εντάσσεται σε μία αγορά όπου δραστηριοποιούνται και άλλες επιχειρήσεις κερδοσκοπικού σκοπού παρέχοντας τις ίδιες υπηρεσίες και αγαθά. Όσον αφορά δε τον επιλεκτικό χαρακτήρα του επίμαχου μέτρου, το ΓεΔΕΕ ανέφερε ότι η διαφορετική φορολογική μεταχείριση ενός φορέα δεν συνιστά παρέκκλιση από το σύστημα αναφοράς, εφόσον βασίζεται σε χαρακτηριστικά που είναι συναφή και συμβατά με τους στόχους του συστήματος αναφοράς. Εν προκειμένω, ούτε η νομική φύση των διαχειριστών των φορέων ούτε ο κερδοσκοπικός σκοπός δικαιολογούν την εξαίρεση των διαχειριστών των βελγικών λιμένων από την καταβολή εταιρικού φόρου, καθώς κανένα από αυτά τα στοιχεία δεν σχετίζεται με τον σκοπό του συστήματος αναφοράς, που είναι να φορολογήσει τα εισοδήματα των νομικών προσώπων. Περαιτέρω, το ΓεΔΕΕ παρατήρησε ότι ένα μέτρο θεωρείται επιλεκτικό, ακόμη και όταν δεν αποδεικνύεται ότι παρεκκλίνει από το φορολογικό σύστημα αναφοράς, εφόσον τα ίδια τα κριτήρια που αποτελούν τη βάση φορολόγησης κατατάσσουν ορισμένες επιχειρήσεις σε προνομιούχες κατηγορίες, βάσει των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους. Συνεπώς, το ΓεΔΕΕ έκρινε ότι η εκ του νόμου διαφορετική φορολογική μεταχείριση ορισμένων επιχειρήσεων, βάσει της νομικής τους μορφής και των τομέων στους οποίους αυτές δραστηριοποιούνται, έχει επιλεκτικό χαρακτήρα. Κατόπιν των ανωτέρω το ΓεΔΕΕ επικύρωσε την απόφαση της Επιτροπής και καταδίκασε τις προσφεύγουσες στην καταβολή των δικαστικών εξόδων http://curia.europa.eu/juris/liste.jsf?language=en&td=ALL&num=T-674/17 Το ίδιο νομικό ζήτημα απασχόλησε το ΓεΔΕΕ και στις συναφείς υποθέσεις Τ-673/17 (Port autonome du Centre and de l'Ouest κ.ά./Επιτροπή) και Τ-696/17 (Havenbedrijf Antwerpen and Maatschappij van de Brugse Zeehaven/Επιτροπή). http://curia.europa.eu/juris/liste.jsf?num=T-673/17 http://curia.europa.eu/juris/liste.jsf?num=T-696/17