Το Κεντρικό Ταμείο Αντασφάλισης (“Caisse Centrale de Réassurance” – CCR) αποτελεί δημόσια εταιρία, με αντικείμενο την αντασφάλιση κινδύνων φυσικών καταστροφών στη Γαλλία. Γι’ αυτήν τη δραστηριότητά του, καθώς και για την αντασφάλιση των έκτακτων κινδύνων μεταφοράς, των πυρηνικών κινδύνων και των κινδύνων τρομοκρατίας στη Γαλλία, το CCR επωφελείται από απεριόριστη κρατική εγγύηση έναντι χαμηλής προμήθειας. Η Scor, εταιρία που δεν δραστηριοποιείται η ίδια άμεσα στη γαλλική αγορά αντασφάλισης για φυσικές καταστροφές, αλλά μέσω της θυγατρική της εταιρίας “Scor Global P&C”, στην οποία η Scor συμμετέχει σε ποσοστό 100%, κατήγγελλε το ανωτέρω μέτρο παροχής απεριόριστης κρατικής εγγύησης στην Επιτροπή ως παράνομη κρατική ενίσχυση. Κατά την προκαταρκτική διαδικασία, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι για την επίμαχη εγγύηση δεν καταβάλλεται η ανάλογη προμήθεια, καθώς και ότι η αγορά δεν είναι σε θέση να προσφέρει μια τέτοια απεριόριστη εγγύηση. Συνεπώς, έκρινε ότι το επίμαχο μέτρο συνεπάγεται απώλεια κρατικών πόρων προς όφελος του CCR και, άρα, συνιστά κρατική ενίσχυση, καθώς συντρέχουν και οι λοιπές προϋποθέσεις του άρθρου 107 παρ. 1 ΣΛΕΕ. Περαιτέρω, η Επιτροπή παρατήρησε ότι η επίμαχη ενίσχυση προωθεί μια οικονομική δραστηριότητα και, συγκεκριμένα, την ανάπτυξη του τομέα των αντασφαλίσεων για κινδύνους φυσικών καταστροφών. Η δραστηριότητα αυτή εξυπηρετεί έναν στόχο ενωσιακού ενδιαφέροντος ενώ, επιπρόσθετα, η επίμαχη ενίσχυση είναι αναγκαία και αναλογική για την επίτευξη αυτού του στόχου. Συνεπώς, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η απεριόριστη κρατική εγγύηση υπέρ του CCR συνιστά μεν παράνομη κρατική ενίσχυση επειδή δεν κοινοποιήθηκε, είναι, όμως, συμβατή με βάση απευθείας εφαρμογής με του άρθρου 107 παρ. 3γ΄ ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι δεν υφίστανται ειδικές Κατευθυντήριες Γραμμές για τις αντασφαλίσεις κινδύνων φυσικών καταστροφών. Κατά της απόφασης αυτής προσέφυγε η Scor ενώπιον του ΓεΔΕΕ, ισχυριζόμενη ότι η Επιτροπή προέβη σε λανθασμένη ερμηνεία και εφαρμογή των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις, καθώς και σε ελλιπή αιτιολόγηση της απόφασής της. Ειδικότερα, η προσφεύγουσα εταιρία υποστήριξε ότι η μη καταβολή προμήθειας σε τιμή αγοράς για την παροχή της εγγύησης αποτελεί ξεχωριστή κρατική ενίσχυση, η συμβατότητα της οποίας έπρεπε να ελεγχθεί ξεχωριστά από την κρατική ενίσχυση που αφορά στη χορήγηση απεριόριστης κρατικής εγγύησης. Το ΓεΔΕΕ αποφάνθηκε ότι η Επιτροπή δεν όφειλε να εξετάσει δύο χωριστά μέτρα, δηλαδή την εγγύηση και την αναλογούσα γι’ αυτήν προμήθεια, αλλά μόνον την εγγύηση ως ενιαίο μέτρο στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και η προμήθεια. Το ΓεΔΕΕ διαπίστωσε ότι το ύψος της οφειλόμενης προμήθειας εξαρτάται ιδίως από το ποσό για το οποίο παρέχεται η εγγύηση, καθώς και από τη διάρκειά της. Επομένως, η προμήθεια αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της εγγύησης και δεν δύναται να αποτελέσει ξεχωριστό μέτρο ενίσχυσης˙ μάλιστα, η ύπαρξη και το ύψος της καταβαλλόμενης προμήθειας λαμβάνονται υπόψη από την Επιτροπή κατά τον χαρακτηρισμό του μέτρου ως κρατικής ενίσχυσης. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα προέβαλε ότι η Επιτροπή έπρεπε να αποδείξει ότι κανένα άλλο μέτρο δεν μπορούσε να εξασφαλίσει την επίτευξη του ανωτέρω ενωσιακού στόχου υπό τους ίδιους όρους. Γι’ αυτό και όφειλε να εξετάσει την ύπαρξη διαφορετικού συστήματος αντασφάλισης σε σχέση με το σύστημα που αποτέλεσε το αντικείμενο της προκαταρκτικής έρευνάς της, όπως το σύστημα “Gareat” διαχείρισης κινδύνων και αντασφάλισης για τρομοκρατικές επιθέσεις και τρομοκρατικές πράξεις. Εφόσον δεν έγινε μια τέτοια ανάλυση, η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι η υπό κρίση απόφαση της Επιτροπής δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη. Επ’ αυτού, το ΓεΔΕΕ επισήμανε ότι η Επιτροπή δεν υποχρεούται να εξετάσει το ενδεχόμενο εφαρμογής ενός άλλου υποθετικού καθεστώτος από εκείνο που τέθηκε υπόψη της, προκειμένου να αιτιολογήσει επαρκώς την απόφασή της. Ως εκ τούτων, το ΓεΔΕΕ απέρριψε την προσφυγή της Scor στο σύνολό της και επικύρωσε την απόφαση της Επιτροπής. http://curia.europa.eu/juris/liste.jsf?language=el&td=ALL&num=T-135/17